บล็อก

มาริ้ ว ว เทศกาลเมีย เอิ้ววว เบียร์เยอรมัน ...

เข้าชม/อ่าน 1971 ครั้ง2011-9-29 10:03

งานเบียร์นี้ครึกครื้นดี เพราะคนที่ไปต่างเตรียมอารมณ์พร้อมสนุก ทำให้นักท่องเที่ยวอย่างเราพลอยกระปรี้กระเปร่าไปด้วย
เนื่องจากเป็นช่วงเดือนตุลาคม ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี จึงนั่งรถด้วยความเพลิดเพลินกับทิวทัศน์มาก ถึงจะดูเหมือนว่าคล้ายๆกัน แต่ไม่เบื่อ

ใครจะหลับคอพับคออ่อน เราไม่เลย มีแต่กดถ่ายรูป แชะ ๆ

ช่วงแรกเป็นเส้นทางระหว่างเมือง ดูถนนหนทางโค้งไปมากับใบไม้ใบไร่

สลับ กับลอดอุโมงค์ ถือโอกาสฝึกปรือการถ่ายภาพเคลื่อนไหวในที่แสงน้อยไปด้วย ดีบ้างเสียบ้างไปตามเรื่อง เสียไม่เป็นไร เดี๋ยวมีให้ลองอีกเรื่อยๆ ตลอดเส้นทาง

เห็นรถของคนที่ไปทางเดียวกับเรา เพื่อเที่ยวที่เดียวกัน บรรทุกจักรยานไปด้วยเป็นระยะ

chalet

พอเริ่มเข้าเขตที่อยู่อาศัยก็เห็นชาเล่ท์ สวยๆเป็นระยะตลอดทาง ต่อไปนี้เป็นการกระหน่ำแปะภาพ ให้ตาแฉะกันไปข้างหนึ่งเลย (ล้อเล่น)

ทำบ้านให้สดใสง่ายๆแบบนี้ เราก็นำกลับมาเล่นที่บ้านตัวเองด้วยนะ

ใช้ดอกไม้ราคาถูกสีสดๆ อย่าง แพงพวย คุณนายตื่นสาย แพรเซี่ยงไฮ้ พรมญี่ปุ่น หรือ ไม้ดอกล้มลุกอื่นๆ พอเฉาหมดแล้ว ก็ชำใหม่

ปลูกใส่กระถางเล็กวางในกระบะไม้ หรือพลาสติก วางในตระแกรงเหล็กอีกที เกี่ยวกับขอบระเบียง หรือวางบนขอบหน้าต่าง

แม้แต่ไม้ใบชนิดที่ห้อยเป็นสายๆ อย่างเดฟสายพันธ์ต่างๆ (ไม่มีในภาพ) ก็เล่นได้

บ้านเราเป็นเมืองร้อน มีดอกไม้ให้เลือกมากมาย

ข้อจำกัดน้อย สวยกว่าของบ้านเขา

เขียนยุ เผื่อนำไปทำให้หน้าบ้านสวย น่ามอง ฝันหวาน อยากเห็นบ้านที่ปลูกดอกไม้อร่าม เหมือนกันเยอะๆ ทั้งหมู่บ้าน ทั้งถนน

งานเทศกาลเบียร์

ถึง งานแล้วค่ะ เป็นงานแฟร์ ซึ่งผู้ผลิตเบียร์ยี่ห้อต่างๆ ในเยอรมัน มาออกร้าน จัดบูทจำหน่าย ร้านใหญ่บ้างเล็กบ้าง จัดประมาณเดือนตุลาคมของทุกปี มีชื่อเสียงมานาน คงรู้จักกันดีอยู่แล้ว (แต่เราเพิ่งเคยไปครั้งแรก)

ไม่มีกติกาไร้สาระว่าเด็กห้ามเข้างาน

ไปเที่ยวด้วยกันกับป๊า ป๊าจะสอนเอง ได้เห็นโลกเห็นคน เปิดใจ เปิดสมอง เรียนรู้

ครอบ ครัวนี้มาจากเมืองเช็ค ขับรถบ้านแล้วขนจักรยานลง ต่อรถพ่วงข้างหลังไว้ใส่ของและให้เด็กนั่ง เห็นเราเดินถ่ายรูปเล่นอยู่ คุณแม่ยังสาวเลยชวนคุย บอกนี่ชั้นตั้งตารอเลยนะ จองตั๋วข้ามปี โห นี่เธอมาจากเมืองไทยเลยเหรอไกลกว่าชั้นอีกแน่ะ
แล้วเรียกเด็กๆให้สวัสดี

นี่ก็แก๊งจักรยานอีกก๊วน เด็กน่ารักดี นักท่องเที่ยวจากประเทศเพื่อนบ้าน หรือเมืองใกล้ๆ มาด้วยวิธีนี้กันเยอะมากค่ะ

แต่งตัวเข้ากับบรรยากาศงาน

พวกหนุ่ม(น้อย)

คุณป้า

ครอบครัว

และ

น่ารัก

นี่ก๊วนของครอบครัวที่มีสมาชิกเป็นเด็กพิเศษ พามาเที่ยวด้วย น่ารักจัง

"เป็นนักข่าวหรือครับ" ฮ่าๆ ตะเองอย่ามาเห็นรูปในกล้องที่เค๊าถ่ายเข้าเขียวนะเออ

คนที่แต่งชุดพื้นเมืองมาเที่ยวนี้ชวนมองจริงๆ เห็นแล้วอดเก็บภาพไม่ได้

แวะซื้อเสื้อยืดร้านนี้ฝากลูก

ร้านรวง

ของขบเคี้ยว

ของที่ระลึก

อาหาร

ถ้าเป็นเบียร์ยี่ห้อซึ่งเป็นที่รู้จัก ก็จะมีร้านใหญ่โตขายกันเป็นเรื่องเป็นราว

หรืออย่างนี้

หารูปร้านซิการ์ไม่เจอ ร้านนั้นคุณป้าคนขายมันมาก เข้าไปถามจะซื้อซิการ์ฝากสามี

นี่ร้านของอีกยี่ห้อหนึ่ง

ถามป้าคนขายว่าซื้อยี่ห้ออะไรดี ยี่ห้ออะไรมีชื่อเสียงน่าซื้อช่วยแนะนำหน่อย เธอตอบว่า
"ไม่แนะนำ บุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพ เธออยากซื้อเธอเลือกเอง ชั้นไม่แนะนำ"

ร้านเบียร์ยี่ห้อนี้ก็คนแน่น

ถามป้าใหม่ว่า งั้นชั้นซื้อของคิวบา ป้ามียี่ห้ออะไรบ้าง ชั้นจะซื้อฝากสามี ป้าว่า
"ฝากทำไม เค๊าเป็นคนรักเธอนะ ให้ของทำร้ายสุขภาพทำไม"
ตกลงไม่รู้วันนั้นป้าขายได้บ้างหรือเปล่า

คุยด้วยแล้วออกจะขำ เพราะป้าจะเป็นแม่ค้าด้วย จะรักษาจรรยาบรรณด้วย

ถึงแล้ว ร้านนี้ที่ก๊วนเราจองโต๊ะไว้

ข้างหน้ามีร้านช็อคแลตดักกระเป๋าเงินก่อนนิดหน่อย

ที่นั่งข้างในยังว่างอยู่

แต่คนเริ่มทยอยเข้ามากันละ

ขนมห่วงๆ (นึกชื่อภาษาประกิตไม่ออก) มีพนักงานเดินขายขนมบ้างบุหรี่บ้างเรื่อยๆ

โต๊ะของพวกเราอยู่ชั้นสองตรงราวกันตกสีแดงนี้

สาวเสิร์ฟ

อาหารเริ่มทยอยออกมา แบกกันถาดหนักๆ แบบนี้ทุกคนเลย เก่งจริงๆ

ตามโพยตามสูตร ไส้กรอก

ขาหมู

อันนี้เนื้ออะไรจำไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่าหิวมาก ทยอยมาเถอะ ให้ช้างก็กินน่ะ

เบียร์มาแล้ว ถือมาครั้งเดียวหกเหยือกหกลิตรหกกิโล เจ๊เก่งมาก

แล้วค่อยๆบรรจงวางนะ ไม่มีมา อู้ยหนัก หนักๆ หนักวุ้ย หนักจัง หนักอ่า อะไรนะ หน้านิ่งสนิท

นี่แม่หนูโต๊ะข้างๆ คอยแอบดูพวกเราเรื่อยๆ คุยกันไม่รู้เรื่องหรอกเธอส่งภาษาเยอรมัน แต่ขอถ่ายรูปก็ยอม

ข้าง ล่างตรงกลาง มีส่วนที่ยกพื้นขึ้นสูงเป็นเวทีมีนักดนตรีบรรเลงเพลง พอเล่นไปสักพักเจ้าหัวหน้าวง ก็จะออกมาเชียร์แขก ฟังไม่ออกหรอก เดาน่ะ ประมาณ "เอ้าพวกเราดื่ม"

ส่วนวงดนตรีช่วงที่เรียกให้ดื่มเขาก็ เล่นเพลงอะไรนะ ที่เวลาเราไปงานเลี้ยงแล้วมีคนขึ้นไปอวยพร คนคนนั้นก็จะพูดขอเชิญดื่มอวยพร ว่าแล้วดนตรีก็เล่น เจ้าโน๊ต แท้น แทน แทน แทน แถ่น แทน แทน แทน แท้น..

เหล่า ลูกค้าต่างเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่ายชนแก้ว ดื่มกันจนหมด แล้วก็สั่งใหม่ พอเริ่มเฉื่อย ตาหัวหน้าวงก็ออกมาเชียร์แขกต่อ วนเวียนอยู่อย่างนี้ ดูไปนินทาไปขำดี

เชียร์กับเค๊าด้วย กินโค้กเป็นลิตรๆ จนพุงกลมแหละ

ดู บรรยากาศภายในร้าน ข้างล่างบ้าง สองสาวนี้ เห็นแล้วอารมณ์ครึกครื้น ด้วยนึกถึงคำไทยที่พวกเราเรียก ฝรั่งหัวแดง ว่า
อ้อ เป็นอย่างนี้นี่เอง

แน่นขนัด

ครึ้มนิดๆ กรึ่มหน่อยๆ

สนุกสนาน ฮาเฮ

เริ่มไม่ไหว แน่นพุง ทั้งอาหารหนักๆ ทั้งน้ำอัดลม ลงไปเดินเล่นชมโรงครัวข้างล่าง
ตรงนี้ล้างแก้ว

ตรงนี้ ไว้เบิกไปใช้

ตรงนี้จ่ายน้ำเบียร์

ลงรายการสั่งของลูกค้า

เข้าแถวรอรับไปเสิร์ฟ

ขายเหยือกที่ระลึก

เป็นระบบ ระเบียบ สะอาด น่าเล่น

พวก ดื่มเบียร์ยังอารมณ์ติดพันอยู่ในร้าน จึงเลีี่ยงออกมาเดินย่อยถ่ายรูปเล่นข้างนอก เพราะว่าตอนมาถึง งานยังไม่เริ่ม บางร้านยังจัดไม่เสร็จ ไม่ได้เห็นอะไรเท่าไหร่

เริ่มเดินจากหน้าร้านเราออกไป

คนเยอะ ถ่ายภาพมุมกว้างไม่ได้เลย

สองสาวนี้เรียกให้ถ่ายรูปด้วย

ขอโทษนะหนู ทำอีเมลล์หายไปข้างไหนไม่รู้แล้ว ไม่ได้ส่งรูปให้

ขบวนรถตกแต่ง

สองคนนี้ก็น่ารัก ทำท่าบุ้ยใบ้ชี้กล้อง ขยับปาก may I ? ก็ยิ้มร่าเรียกให้เข้าไปแทรกตรงกลาง เรียกหาตากล้องให้ด้วยเสร็จสรรพ
ว๊าย พุงกลมมากเลยเรา ขายหน้า
(ไปเรียกเขามอง ใครไม่สังเกตก็เห็นพอดี)