ได้โปรดเถิดนะอย่าทำให้ฉันต้องร้องไห้อีกเลย
ฉันเสียน้ำตามามากพอแล้ว
กับความเหงา เศร้า ของตนเอง
ที่ได้รู้.. พรุ่งนี้..ฉันอาจไม่มีลมหายใจ
.....
มีหลายคนบอกฉันว่า...
ฉันเป็นผู้หญิงที่เก่ง กร้าว และ แกร่ง..
แต่ใครจะรู้ว่า..ภายใต้ความแกร่ง กร้าว และ เก่ง นั่น
ฉันซ่อนความร้าวรอน อ่อนแอไว้ มากมายเพียงใด
.....
ได้โปรดเถิด
อย่าทำให้ฉันต้องร้องไห้อีกเลย
ฉันเสียน้ำตาไปมากมายเหลือเกิน
เกินจน...
ดวงตาฉันมันล้าเหนื่อย
เกินจน...
ดวงใจฉันมันร้าวเจ็บ
เรี่ยวแรงฉันหมด
กับการอดทนและต่อสู้กับสายน้ำตา
ที่ถาโถมโหมกระหน่ำ
ออกมาจากอณูของเลือดเนื้อและชีวิต
ที่โหยหาความอบอุ่นจากใจใครสักคน
.......
ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ว
เหนื่อยกับชีวิต
จนไม่อยากจะคิด
ไม่อยากจะฝัน
ไม่อยากจะไขว่คว้า
หาเศษหาเลยความอบอุ่นจากใคร
.......
ฉันสัญญา...
กับตัวเอง ..
กับเวลาในชีวิตที่เหลือ
ว่าฉันจะอยู่ให้ได้
ด้วยกำลังใจจากตัวฉันเอง
......
แต่อย่าทำให้ฉันต้องร้องไห้อีกเลย...
