ความนิยม 2|
....เวลาของฉัน ......
ฉันบอกตัวเองว่า หมดเวลาแล้ว
ฉันมีเวลาจำกัด
ทั้งต่อตัวเอง...ต่อโลก..และต่อ..”ใคร”
ฉันจึงเลือกที่จะมี “ใคร” เพียงน้อยในชีวิต
เพียงน้อยที่หมายถึง
ฉันเรียกว่า “ความรัก”
หากใน “ความรัก” ที่ฉันเรียก และ เพรียกหา
ช่างห่างไกล เกินฝัน และ ไม่มีวันที่จะมี
ฉันจึงเลือกที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว
หากในบางขณะ ฉันโหยหา “ความรัก” อยู่ลึก ลึก
เมื่อฉันมีเธอ
ฉันจึงได้สารภาพในทุกสิ่งที่รู้สึก
ถากลึกให้เธอได้แลเห็น
ทั้งชีวิต ทั้งวิญญาณ และเลือดเนื้อ
เพื่อเธอจะได้รับรู้ใน “ความรัก” นั้น
หากวันนี้..เธอมีใคร
ได้โปรดเถิด
อย่าทอดทิ้งฉันให้หลงทาง
เคว้งคว้างอยู่ท่ามกลางกาลเวลา
เพราะฉันหมดเวลาแล้ว
หรือเวลาที่เหลืออยู่
ฉันก็มีจำกัด
ทั้งต่อตัวเอง...ต่อโลก..และต่อ “ใคร”
.....................................