ความนิยม 3|
เป็นเรื่องที่งดงามได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เมื่อต้นไม้ต้นเล็กๆผลิดอกสีขาวแย้มบานอยู่บนลานหิน
ในความอ่อนหวานแต่ดูเจียมตัวนั้น
พร้อมที่จะอวดดอกชูช่องดงามแปลกตา
ทั้งที่ต้นไม้ทุกต้นน่าจะงามได้ก็เพียงบนลานดินที่ชุ่มชื้นเท่านั้น
แล้วจะมาเติบโตบนลานหินได้อย่างไร
ถ้าเรามอง ดีๆ แล้วในลานหินที่มีก้อนหินเรียงรายกันอยู่นั้น
จะมีซอกเล็กๆ ตามรอยต่อซอกหิน
ที่มีดินชื้นอยู่เล็กน้อยมองเห็นเป็นเส้นบางๆ
แต่บางครั้ง . ..ก็มากพอสำหรับการเจริญเติบโตของต้นไม้เล็กๆ บางต้น
ที่ไม่ต้องการพื้นที่มากมาย
แต่ขอเพียงมีที่ได้เสียดยอดและผลิดอกออกใบก็พอแล้ว
ชีวิตของเราก็เป็นเช่นนั้น
หลายครั้งที่เราจะทำอะไรบางอย่าง
ในขณะที่เราไม่มีความสมบูรณ์พร้อมเท่าคนอื่น
จะหยิบจับอะไรก็ไม่มีความพร้อม
จะหันหาอะไรก็มีแต่ความขาดแคลน
ทำให้งานแต่ละงานเหมือนมีอุปสรรคมากมาย
จนทำให้ท้อถอย และหมดกำลังใจ
รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีเวที ไม่มีโอกาส
จนดูเหมือนว่าปัญหาและอุปสรรคถาโถมเข้ามาพร้อมๆกัน
แล้วเราจะอยู่ได้ไหมจะอยู่ได้อย่างไรในที่อย่างนั้น
หากที่ตรงนั้น เป็นอย่างนั้นจริงๆเราจะยอมอยู่ตรงนั้นจริงๆ หรือ
ที่ๆ เหมือนมีก้อนหินกดทับไว้ตลอดเวลา
คงไม่มีแม้แต่ที่ให้หายใจ
ทุกๆวันคงทำได้เพียงแค่นั่งมองให้ความฝันของตัวเอง
ค่อยๆ แตกดับลงไปเรื่อยๆ
พร้อมกับกำลังใจที่ค่อยๆเหือดหายไปจากชีวิต
มีเวลาไหม ลองคิดดูให้ละเอียดอีกครั้ง
ถามตัวเองอีกครั้งว่าอะไรที่ทำให้เราอึดอัด
อะไรที่ทำให้เราเหมือนถูกกดทับตลอดเวลาจนทำอะไรไม่ได้
เพราะว่าเราต้องการพื้นที่กว้างเพื่อเติบโตใช่ไหม
เราต้องการความสมบูรณ์พร้อมอย่างเดียวใช่หรือเปล่า
เราไม่ได้คิดเลยใช่ไหมว่า . ..ไม่มีใครที่เกิดมากับความสมบูรณ์พร้อม
หรือว่าเพราะความคิดแค่นั้น . . .ที่ทำให้เราเติบโตไม่ได้
กลายมาเป็นข้ออ้างว่า . . .ทำอะไรไม่ได้
ลองมองดูสิ่งรอบตัวในแง่มุมอื่นดูบ้าง
มองชีวิตในแง่ของการเติบโตตามธรรมชาติ
ธรรมชาติที่เริ่มต้นจากสิ่งเล็กน้อยไปสู่ความเติบใหญ่
เริ่มต้นจากความไม่มี ไปสู่สิ่งที่มี
เริ่มจากงานที่เล็ก ไปสู่งานที่ยิ่งใหญ่
และ...ต้นไม้มากมายหลายต้น..ที่เริ่มหยัดยืนให้ได้ในที่เล็กๆ
เพื่อวันหนึ่งจะขยายกิ่งก้านออกไป
ละเอียดละออกับการใช้ชีวิตอีกสักนิด
สิ่งที่เราคิดว่าไม่ได้ก็อาจจะได้
สิ่งที่เราไม่คิดว่ามีอาจจะยังมีอยู่
เราอาจจะเห็นซอกหินเล็กๆที่พอให้เราโผล่พ้นขึ้นมาได้
ที่ตรงนั้นมีอยู่จริง
แม้ว่าก้อนหินจะเรียงตัวกันจนดูเหมือนทับกันอยู่
ขอพียงเรารู้วิธีการขยับหินบางก้อนให้มันเคลื่อนไหวไปมาสักนิด
ให้ก้อนหินเปลี่ยนรูปเปลี่ยนทิศทางการวางอยู่
เราอาจจะเห็นช่องว่างช่องเล็กๆที่กำลังรอคอยเรา
ให้เราค่อยๆเบียดออกมาจนถึงรอยต่อของก้อนหิน ที่มีเส้นดินรอยเล็กๆ
แต่สามารถทำให้ต้นกล้าเสียดยอดขึ้นมารับแสงตะวันได้
รอยต่อของความขาดแคลนที่มีอยู่อาจจะเป็นเรี่ยวแรงพลังที่ยิ่งใหญ่
ให้เรามีกำลังต่อสู้กับอุปสรรคได้เช่นกัน
ต้นไม้ที่ถูกกดทับไว้ใต้ก้อนหิน
ยังพยายามสู้อดทน จนเบียดขึ้นมาชูช่อได้
ชีวิตแค่มีอุปสรรคบ้างนิดเดียว
ไม่ได้ถูกกดทับด้วยปัญหามากมายขนาดนั้น
ทำไมจะข้ามผ่านอุปสรรคนั้นไม่ได้
ต้นไม้ . . .ไม่อาจเติบโตได้ใต้ก้อนหิน
ดอกไม้จะสวยงามได้ต้องหาพื้นที่ในการผลิดอกให้ได้
เขินอ่ะ |
อะไรก็ไม่รู้ |
3
เห็นด้วยๆ |
ซึ้งจังเลย |
ขำฮาตรึม |