ฉันเฝ้าย้ำ พร่ำบอกกับตัวเองเสมอว่า..เวลาของฉันอาจเหลือไม่มากพอ.ที่จะได้รัก .และได้ผูกพัน
ทั้งต่อตัวเอง ..ต่อโลก..และต่อ "ใคร"
...............
หากบางขณะ....
ในเวลาที่รู้สึกเหงา.... และ ..เหว่ว้า..
ฉันยังเรียกร้องหา..สิ่งนั้น..
..พยายามวิ่งไล่..คว้าไขว่..เพียงเพื่อให้ได้ความอบอุ่นในใจ
.........................
ฉันหลงลืม.......
แค่อยู่ให้ได้ถึงวันพรุ่งนี้ก็เพียงพอ
.........