ความรัก ....ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

.....

ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรัก มันอิ่มเอม
และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน
...

ความรัก จะเกิดขึ้น เมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของ คนสองคน...
ความรัก มิใช่ การเข้าไป เป็น ชีวิตเขา แต่คือการเข้าไป อยู่ข้าง ๆ ชีวิตเขา...
คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรา รัก แต่ ไม่เหมาะ ที่จะร่วมชีวิตด้วย...
ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น
ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก...

แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า...
ในวันที่ ความรัก คงที่ สารกระ ชุ่มกระชวยงดทำงาน
สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจ ล้วนๆ...
ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน
และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก
...

บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย...
ผู้ชายแสดง ความรัก ด้วยการกระทำ ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่า รัก จาก คำพูด...

ความรัก ไม่ต้องการ แค่วันเดียว
ความรัก ไม่ต้องเกี่ยว กับวันไหน
ความรัก ไม่ต้องมี เวลาใด
ความรัก ไม่ต้องใช้ ให้ใครชี้
ความรัก ไม่ต้องมี ข้อวิจารณ์
ความรัก ไม่ต้องการ การกดขี่
ความรัก ไม่ต้องให้ ใครตราตี
ความรัก ไม่ต้องมี เส้นพรมแดน
ความรัก ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์
ความรัก ไม่ต้องพูด ตามแบบแผน
ความรัก ไม่ต้องการ การตอบแทน
ความรัก ไม่ต้องแค่น หัวใจคน
ความรัก ไม่ต้องการ การเป็นต่อ
ความรัก ไม่ต้องรอ ขอเหตุผล
ความรัก ไม่ต้องย้ำ ความมีจน
ความรัก ไม่ต้องทน ที่จะรัก

....

ขอบคุณที่มา oknation  blog