การแอบรัก

ความจริง ก็คือ ... ในขณะที่เรากำลังคิดถึงใครคนนึงอยู่ตลอดเวลา

เค้าคนนั้นอาจกำลังคิดถึงใครคนอื่นอยู่ก็เป็นได้

และบางครั้งก็อาจจะมีใครบางคนที่คิดถึงเราอยู่โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน

บางครั้ง  การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า...

"สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือ ความฝัน ของเราเพียงคนเดียว"

ฉะนั้นไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมอยู่กับความฝันมากกว่าการได้รับรู้ความจริง

การไม่ได้เป็นหนึ่งในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า

เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่า ได้เป็นที่ 3 หรือ 4...

และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า...

ก็ขอให้คิดไว้ว่า ก็ยังดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย...

มันอาจต้องมีน้ำตาบ้าง ในการยอมรับความจริงว่าเราไม่ใช่ที่ 1...

แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดังๆ

พร้อมพูดกับตัวเองว่า...

"ฉันเหนื่อยเหลือเกิน โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ฉันจะอ่อนล้าไปมากกว่านี้..."

ก็จงชอบต่อไปเถอะ  การรักใครสักคนไม่ต้องการความพยายาม...

การตัดใจต่างหากที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย

ลองชั่งน้ำหนักในใจของคุณดูสิว่า "ความสุขยามที่ได้สบตาเค้า" กับ "ความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า"

อันไหนมันหนักหนากว่ากัน

อย่าโทษตัวเองที่มาเจอเค้าสายไป...

อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้...

อย่าโทษโชคชะตาที่เราได้พบกัน

แต่ไม่ได้ทำให้ใจเราตรงกัน...

แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง ที่อย่างน้อย

ถึงจะพบเค้าคนนั้นสายเกินไป แต่ก็ยังได้พบ...

ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจเราไป...

ยิ้มให้โชคชะตา ที่ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้เรารักกัน

แต่ก็ยังทำให้เราได้รู้จักกัน...

คุณควรดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง... คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว...

คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง... คนที่ทำให้คุณหัวเราะและร้องไห้ได้มากมาย..

คนที่ยิ้มของเค้าเปลี่ยนวันที่หมองหม่นของคุณให้กลายเป็นวันที่สดใส...

เท่านี้ก็เพียงพอแล้วมิใช่หรือ?

แค่การได้เห็นคนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคน

คนที่เค้ารักมากที่สุด... นั่นแหละคือ... ความสุขของการได้รัก.....อย่างจริงใจ*