บล็อก

คนดีสำคัญกว่าทุกสิ่ง

ความนิยม 5เข้าชม/อ่าน 555 ครั้ง2011-11-4 08:06

       IQ    สติปัญญา
       EQ   สติสัมปชัญญะ
       MQ   จริยธรรมและศีลธรรม

คนเก่งที่ดีมีสติและมีสติสัมปชัญญะก็มีไม่น้อย เป็นคนน่านับถือ น่าคบหา และเสวนาด้วย
เพราะคนเก่งที่มีอารมณ์หนักแน่นและมั่นคง นั้นคือคนที่มีคุณสมบัติครบถ้วน

ยิ่งถ้าเป็นคนมีศีลธรรม รู้ดีรู้ชั่ว ไม่เห็นแก่ตัว และมีจิตวิญญาณงดงามด้วยแล้ว
ก็ถือว่า เป็นเพชรมีค่าล้ำของสังคมไทย

คนเช่นนี้หายาก เจอแล้วก็ต้องอนุรักษ์เอาไว้ จนสุดความสามารถ
เพราะเขาเหล่านี้คือ สมบัติของชาติที่หาได้ยากยิ่ง

คนที่เป็นปัญหาของบ้านเมืองเป็นคนหัวไว รอบรู้ คล่องแคล่ว
แต่จิตใจไม่มั่นคง หวั่นไหวง่าย เชื่ออะไรได้ง่าย ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง
และมี อัตตา สูงเกินกว่าที่ปุถุชนทั่วไปจะรับได้

คนเหล่านี้ไม่น่าคบหา และไม่ค่อยจะเป็นประโยชน์
เพราะไม่ได้ใช้ความเก่งของตน ให้เป็นประโยชน์กับสังคมเท่าไหร่นัก
ทำงานกับใคร ก็ไม่ค่อยจะได้ และหากใครทำท่าว่า จะมีความสามารถใกล้เคียงกับตน
ก็จะเกิดความอิจฉาเร้าร้อน แทนที่ตนจะเป็น ผู้แก้ปัญหาก็จะกลายเป็นปัญหาเสียเอง

ถ้าคนเก่งที่มี ไอคิวสูง แต่มีคุณภาพด้านจริยธรรมและศีลธรรม ต่ำ นั่นคืออันตราย
เพราะคนเก่งคนนี้ จะใช้ปัญญาที่มีมากกว่าคนอื่น กระทำสิ่งที่ผิดจริยธรรมและศีลธรรม
ซึ่งก็จะทำให้คนเก่งคนนั้น ทำความชั่วร้ายที่เป็น อันตรายต่อประเทศชาติได้หนักหนากว่าคนอื่น

คนไอคิวต่ำนั้น แม้ว่าเอ็มคิวสูงบ้าง ก็อาจจะไม่สามารถสร้างความเสียหายให้คนคนอื่นได้มากนัก
เพราะไม่สามารถ ซิกแซ่ก กฎกติกาที่สังคมวางเอาไว้...เรียกว่าถึงพยายามจะทำชั่ว ก็จะถูกจับได้ง่าย

แต่คนไอคิวสูงอีคิวก็มาก และมิหนำซ้ำยังมีเอ็มคิวเป็นเลิศอีกด้วยนั้น จะเป็นตัวอย่างของ perfect storm
นั่นคือ รวบรวมเอาความเลวร้ายทั้งหลายทั้งปวงของมนุษย์ที่พึงจะมี มาอยู่ที่คนคนเดียวกัน

คนอย่างนี้ หากอยู่ในตำแหน่งฐานะที่สำคัญ ก็สามารถจะทำให้เกิดความเสียหายให้กับบ้านเมืองได้อย่างยิ่ง
เป็นลูกน้องก็จะแนะนำ และรับใช้เจ้านายให้ทำผิดกฎหมาย
พร้อมกับวิธีการที่จะหลบเลี่ยงกฎและกติกาของสังคมได้อย่างแนบเนียนไม่มีใครสามารถจับได้

ถ้าคนอย่างนี้ เป็นหัวหน้าเสียเอง ก็จะยิ่งก่อให้เกิดปัญหาหนักหน่วงได้อย่างยิ่ง
เพราะนอกจากจะใช้ความฉลาดเฉลียวของตนเองที่อยู่เหนือคนอื่นแล้ว
ก็ยังจะสั่งการให้ลูกน้องทำในสิ่งต่าง ๆ ที่ไม่ควรทำหรือทำแล้ว
จะมีผลให้เกิดความเสียหายให้กับคนส่วนใหญ่ของประเทศชาติได้อีกด้วย

ยิ่งถ้าหากคนเดียวกันนี้ มีอีคิวที่แย่ด้วย จะกลายเป็น สามเด้ง
นั่นคือ ฉลาดเหลือล้น โกงเหลือหลาย และเป็นเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างสุด ๆ อีกแล้ว
มีคนอย่างนี้ในบ้านเมืองไม่กี่คน ก็ยุ่งยากวุ่นวายเหลือประมาณ

ดังนั้นเราจึงต้องช่วยกันสร้าง และส่งเสริม คนดีมาก ๆ ที่มีไอคิวดี แต่ก็มีอีคิวและเอ็มคิวในระดับที่น่าพอใจด้วย
ไม่ต้องหวังว่า จะมีคนดีคนเก่งอย่างนี้มากมาย แต่อย่างน้อยถ้าให้ตัวเอ็มคิวความตระหนักในจริยธรรมเป็นหลักนำ
ก็จะทำให้ มีความหวังได้ว่าได้ป้องกันไม่ให้คนเก่งแต่เลวนั้น ทำร้ายประเทศชาติมากเกินไป

ท้ายที่สุด หากสังคมไทย ก้าวไปถึงจุดที่เราเรียกหา ก็ไม่ควรที่เราจะต้องเลือกระหว่าง คนดี กับ คนเก่ง
เพราะบ้านเมืองของเรา ควรจะให้ คนดีกับคนเก่งนั้น คือคนเดียวกัน