ประเทศที่พัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพราะประชากรคุณภาพดีจากการศึกษา

ในหน้าประวัติศาสตร์โลกยุคใหม่ เรามักจะเห็นปรากฏการณ์ที่ประเทศซึ่งไม่มีทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ ไม่มีน้ำมัน หรือไม่มีพื้นที่กว้างใหญ่ กลับสามารถก้าวขึ้นมาเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจและมีดัชนีความสุขที่สูงกว่าประเทศอื่นๆ ปัจจัยร่วมที่สำคัญที่สุดที่ทำให้ประเทศเหล่านี้ เช่น สิงคโปร์ ญี่ปุ่น หรือกลุ่มประเทศสแกนดิเนเวีย พัฒนาอย่างต่อเนื่องคือ "การมีประชากรที่มีคุณภาพ" ซึ่งเป็นผลผลิตโดยตรงจากระบบการศึกษาที่เข้มแข็งและมีวิสัยทัศน์ ประชากรที่มีการศึกษาสูงและตรงกับความต้องการของตลาดโลก คือฟันเฟืองสำคัญที่เปลี่ยนระบบเศรษฐกิจจาก "ภาคแรงงานราคาถูก" ไปสู่ "เศรษฐกิจฐานความรู้" (Knowledge-based Economy) เมื่อประชากรมีความเข้าใจในเทคโนโลยี มีทักษะการคิดวิเคราะห์ และมีความคิดสร้างสรรค์ ประเทศจะสามารถสร้างนวัตกรรมและมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าและบริการได้ด้วยตนเอง แทนที่จะเป็นเพียงผู้รับจ้างผลิต การพัฒนาประชากรให้เป็น "ทุนมนุษย์" ที่ทรงพลัง จึงเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าที่สุดเพราะทรัพยากรมนุษย์เป็นทรัพยากรเดียวที่ยิ่งใช้ยิ่งมีค่าและไม่มีวันหมดสิ้น

มิติที่สำคัญของการศึกษาคุณภาพสูงไม่ได้อยู่ที่คะแนนสอบหรือระดับปริญญา แต่อยู่ที่การบ่มเพาะ "ค่านิยม" และ "วินัยทางสังคม" ประเทศที่พัฒนาแล้วมักให้ความสำคัญกับการศึกษาขั้นพื้นฐานที่เน้นเรื่องหน้าที่พลเมือง ความรับผิดชอบต่อส่วนรวม และการเคารพกฎกติกา เมื่อประชากรมีคุณภาพทางความคิด การคอรัปชั่นในสังคมจะลดลง การจัดการทรัพยากรส่วนรวมจะเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ และความขัดแย้งภายในประเทศจะถูกแก้ไขด้วยสันติวิธีและเหตุผล ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ ที่เอื้อต่อการลงทุนและการเติบโตของประเทศในระยะยาว ในโลกที่ถูกดิสรัปด้วยเทคโนโลยี AI และความผันผวนทางภูมิรัฐศาสตร์ ประชากรที่มีการศึกษาดีจะมี "ความยืดหยุ่น" ในการเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ประเทศที่ประชากรเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพจะมีอัตราการว่างงานต่ำในภาวะวิกฤต เพราะผู้คนสามารถปรับตัวและแสวงหาโอกาสใหม่ได้เอง ความมั่นใจในศักยภาพของคนในชาติทำให้รัฐบาลสามารถดำเนินนโยบายปฏิรูปประเทศที่ซับซ้อนได้ง่ายขึ้น เนื่องจากประชากรมีความเข้าใจและพร้อมที่จะเป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลง การศึกษาที่เป็นธรรมและเข้าถึงได้อย่างเท่าเทียม คือเครื่องมือที่ทรงพลังที่สุดในการสร้างความคล่องตัวทางสังคม อย่างถ้าพ่อแม่ส่งลูกเข้าเรียน british columbia international schools  เมื่อคนในประเทศรู้สึกว่าพวกเขาสามารถยกระดับฐานะและคุณภาพชีวิตได้ผ่านความพยายามและการศึกษา ความรู้สึกคับแค้นทางสังคมจะน้อยลง นำไปสู่สังคมที่มีเสถียรภาพ ประชากรคุณภาพจะมีความเข้าใจเรื่องสุขอนามัย การวางแผนครอบครัว และการออม ซึ่งปัจจัยเหล่านี้ส่งผลโดยตรงต่อการลดภาระงบประมาณสวัสดิการของรัฐ และช่วยให้รัฐสามารถนำงบประมาณไปใช้ในการวิจัยและพัฒนา (R&D) เพื่ออนาคตได้มากขึ้น