ความเข้าถึงทางด้านสาธารณสุข ที่ประชาชนสามารถเข้าถึงได้ง่าย

การเข้าถึงบริการสาธารณสุข ที่ดีและทั่วถึงถือเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานและเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างสังคมที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีและมีความมั่นคง การที่ประชาชนสามารถเข้ารับการดูแลรักษาและบริการส่งเสริมสุขภาพได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ถูกจำกัดด้วยปัจจัยทางภูมิศาสตร์ สถานะทางเศรษฐกิจ หรือข้อจำกัดด้านเวลา คือเป้าหมายสูงสุดของระบบสาธารณสุขที่ยั่งยืน มิติของการเข้าถึงบริการสุขภาพ การกล่าวถึง "ความเข้าถึง" ไม่ได้หมายถึงเพียงแค่การมีโรงพยาบาลหรือคลินิกอยู่ใกล้บ้านเท่านั้น แต่ครอบคลุมถึงหลายมิติที่ต้องทำงานร่วมกันอย่างสมบูรณ์  อย่างการตรวจสุขภาพนอกสถานที่ การเข้าถึงทางภูมิศาสตร์ คือระยะทางและเวลาที่ใช้ในการเดินทางไปยังสถานพยาบาล สำหรับประชาชนในเขตเมืองใหญ่อาจไม่ใช่ปัญหา แต่สำหรับพื้นที่ห่างไกล ทุรกันดาร หรือเกาะแก่ง การเข้าถึงบริการเฉพาะทางอาจทำได้ยาก ระบบที่เข้าถึงง่ายจึงจำเป็นต้องมี "หน่วยบริการปฐมภูมิ" ที่ครอบคลุมทุกพื้นที่ เพื่อให้ประชาชนสามารถเข้ารับการตรวจรักษาเบื้องต้นและป้องกันโรคได้อย่างรวดเร็ว

บริการสุขภาพต้องมีราคาที่เอื้อมถึงหรือมีการสนับสนุนจากภาครัฐอย่างเพียงพอ เพื่อไม่ให้ประชาชนต้องเผชิญกับภาระทางการเงินที่หนักอึ้งจนตัดสินใจไม่เข้ารับการรักษา โครงสร้างหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า จึงเป็นกลไกสำคัญที่ช่วยลดความเหลื่อมล้ำและทำให้ทุกคนสามารถ "เข้าถึง" การรักษาที่มีมาตรฐานได้โดยไม่คำนึงถึงรายได้ การบริการต้องมีความเข้าใจและเคารพต่อความแตกต่างทางวัฒนธรรม ประเพณี และความเชื่อของผู้รับบริการ รวมถึงการจัดล่ามหรือบุคลากรที่สามารถสื่อสารด้วยภาษาท้องถิ่น เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกันระหว่างผู้ให้บริการและผู้รับบริการ ซึ่งส่งผลต่อคุณภาพและความถูกต้องของการวินิจฉัยและการรักษา การนำเทคโนโลยีมาใช้ เช่น ระบบการแพทย์ทางไกล หรือการใช้แอปพลิเคชันสุขภาพ  ช่วยให้การให้คำปรึกษา การติดตามอาการ และการนัดหมายแพทย์ทำได้สะดวกและรวดเร็วขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยเรื้อรังหรือผู้ที่อยู่ในพื้นที่ที่การเดินทางเป็นอุปสรรค เมื่อประชาชนสามารถเข้าถึงบริการสาธารณสุขได้ง่าย ผลกระทบเชิงบวกที่ตามมาคือการเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับบุคคลและระดับสังคม  การตรวจสุขภาพเชิงป้องกัน การได้รับวัคซีน และการเข้ารับการรักษาตั้งแต่เนิ่น ๆ เมื่อเริ่มมีอาการ จะช่วยลดความรุนแรงของโรคและอัตราการเสียชีวิตจากโรคที่สามารถป้องกันได้การดูแลสุขภาพแบบป้องกัน มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าการรักษาโรคที่ลุกลามแล้วในระยะท้าย ๆ ซึ่งช่วยประหยัดงบประมาณของประเทศและลดภาระทางการเงินของครัวเรือน พลเมืองที่มีสุขภาพแข็งแรงจะสามารถทำงานได้อย่างเต็มศักยภาพ มีการขาดงานน้อยลง และมีส่วนร่วมในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมได้อย่างเต็มที่ การลงทุนในการสร้างระบบสาธารณสุขที่ประชาชนสามารถเข้าถึงได้ง่ายและเท่าเทียม จึงไม่ใช่งานเฉพาะของกระทรวงสาธารณสุขเท่านั้น แต่เป็นวาระแห่งชาติที่ต้องได้รับการสนับสนุนจากทุกภาคส่วน เพื่อให้ทุกคนในสังคมมีโอกาสในการเริ่มต้นและดำเนินชีวิตบนรากฐานของสุขภาพที่ดีอย่างยั่งยืน